Reflectie beïnvloedt de output van PV zonnepaneel efficiëntie. Het is algemeen bekend dat de weerkaatsing van licht in wezen niet-opgesloten energie is, waarbij fotonen tegen het oppervlak van een zonnecel weerkaatsen. Een van de meest voorkomende antireflectiecoatings die in de meest efficiënte zonnecellen worden gebruikt, is een kwartgolflengte AR-coating. Maar hun effectiviteit hangt grotendeels af van de golflengte en invalshoek.

Bij de ombouw van hoogrendementszonnepanelen zijn ook meerdere factoren van invloed, aangezien niet al het zonlicht dat op het zonnepaneel/de PV-cellen valt, wordt omgezet in elektriciteit. Er ontbreekt een behoorlijke hoeveelheid.

Recombinatie is een andere factor die de efficiëntie van zonnecellen beïnvloedt. Wanneer fotonen een PN-overgang raken, zullen waarschijnlijk ladingsdragers worden gecreëerd in de vorm van negatief geladen elektronen. Tegelijkertijd kan een ander foton positief geladen dragers genereren. Wanneer elektronen naar de N-type kant bewegen en gaten tegenkomen of vice versa, hebben ze een grote kans om te recombineren, waardoor elke bijdrage die ze hebben geleverd aan de huidige generatie teniet wordt gedaan. Directe recombinatie levert een van de grootste bijdragen aan omgekeerde stroomopwekking in zonnecellen en is daarom een ​​van de beperkende factoren die de efficiëntie beïnvloeden. Indirecte recombinatie is wanneer gaten of elektronen interageren met onzuiverheden, dit zijn defecten in de cellulaire structuur.

Zonnecellen werken het beste bij lage oppervlakteceltemperaturen. Naarmate de oppervlaktetemperatuur van het zonnepaneel toeneemt, beginnen de eigenschappen van de zonnecel te veranderen en neemt de stroom iets toe. Desondanks is de spanning nog steeds aanzienlijk lager. Als gevolg hiervan daalt het vermogen van het paneel. Dus in de zomer warmen de cellen op de panelen op en produceren ze minder dan de piekopbrengst, terwijl in de winter de zonne-energie piekt.