Fotovoltaïsche cellen kan worden onderverdeeld in verschillende categorieën volgens verschillende normen. Volgens de classificatie van kristaltoestand kan het worden onderverdeeld in twee categorieën: kristallijn dunne-filmtype en amorf dunne-filmtype, en de eerste is verdeeld in een enkele kristalvorm en polykristallijne vorm. Volgens de gebruikte materialen kan het ook worden onderverdeeld in zonnecellen van kristallijn silicium, zonnecellen met meerdere verbindingen, zonnecellen met meerlagige polymeren met gemodificeerde elektroden, enz. Momenteel is de meest gebruikte classificatiemethode het classificeren van batterijtypes volgens tot materialen, die hoofdzakelijk in twee categorieën worden onderverdeeld: kristallijn silicium en dunnefilmbatterijen.

Als de vroegste fotovoltaïsche cel wordt de cel van kristallijn silicium de halfgeleidercel van de eerste generatie genoemd. Het is samengesteld uit glas, EVA, batterijplaat, backplane en batterijkaart. Siliciummateriaal is een halfgeleidermateriaal. Het principe van het opwekken van energie door zonnecellen is voornamelijk om het foto-elektrische effect van deze halfgeleider te gebruiken om gaten-elektronenparen te vormen en om stroom te vormen onder invloed van een intern elektrisch veld. Kristallijn siliciumcellen omvatten monokristallijn silicium en polykristallijn silicium, waarvan monokristallijn silicium momenteel dominant is vanwege zijn efficiëntievoordelen.

Bij het produceren van kristallijne siliciumcellen zal het verschil in de hoeveelheid corrosie op het oppervlak van de siliciumwafels tijdens het textureringsproces uiteindelijk leiden tot chromatische aberratie van de cellen. Nadat de kristallijne siliciumcellen zijn verpakt en verwerkt tot BIPV-modules, zal het kleurverschil van de kristallijne siliciumcellen de esthetiek van de BIPV-modules ernstig aantasten. Zelfs als cellen met vergelijkbare kleuren door middel van sortering in dezelfde module worden verpakt, bepaalt de kleur van de cellen dat de modules van kristallijn silicium voornamelijk op blauw gebaseerde kleuren zijn, zoals donkerblauw en lichtblauw, die relatief eentonig zijn en niet kunnen voldoen aan de uiteenlopende behoeften van BIPV gebouwen voor kleuren. . Maar de fotovoltaïsche zonnepanelen van vandaag kunnen kleurrijke kleuren hebben door de ontwikkeling van technologie.

Dunnefilmbatterij verwijst naar een zonnecel die is gevormd door een dunne film met een dikte van niet meer dan 20 micron op een substraat zoals glas en flexibele polymeren af ​​te zetten en PN-overgangen in deze dunne film te maken. Dunnefilmzonnecellen omvatten voornamelijk op silicium gebaseerde dunnefilms, koperindiumgalliumselenide (CIGS), cadmiumtelluride (CdTe), galliumarsenide (GaAs), perovskiet en organische dunnefilmbatterijen.